Jak poprawić komfort jazdy e-rowerem?

Nawet konstrukcje z kompozytu węglowego, które właściwie zaprojektowane odznaczają się znacznie wyższą podatnością niż aluminium, nie zapewniają komfortu znanego z rowerów klasycznych. Oczywiście użytkownicy rowerów z amortyzacją obu kół są w uprzywilejowanej sytuacji, ale już w rowerach, w których amortyzator znajduje się tylko z przodu, komfort jazdy odczuwany na siodełku może nie spełniać oczekiwań. A przecież jest też bardzo liczna grupa rowerów miejskich, szosowych czy turystycznych całkowicie pozbawionych mechanicznych systemów amortyzacji. Wstawienie amortyzatora do roweru, w którym nie został przewidziany, może być sprawą trudną (czasami nawet niemożliwą) i na pewno nie tanią. Ale to nie wyczerpuje dostępnych możliwości. Jest szereg rozwiązań podnoszących komfort jazdy, które można zastosować w większości rowerów, bez ingerencji w ich konstrukcję. Na kolejnych stronach opisujemy kilka, naszym zdaniem najsensowniejszych, z których można wybrać jedno lub nawet wszystkie, zależnie od potrzeby, i zastosować w rowerze.

Opony

Działania w kierunku poprawy komfortu jazdy na e-rowerze warto zacząć właśnie od przyjrzenia się oponom. Oczywistym jest, że pełnią one funkcję amortyzatorów, tym skuteczniejszą, im większa jest ich objętość. Ze wspomaganiem elektrycznym kwestia wyższej masy czy oporów toczenia, jakie generuje ogumienie, nie jest wiodącą, dlatego jeżeli zależy nam na komforcie, warto założyć tak szerokie opony, na jakie pozwala rama. Przy okazji poprawią przyczepność i zwiększą odporność na uszkodzenia. Warto też rozważyć modernizację kół do systemu bezdętkowego, bo to pozwoli bezpiecznie stosować niższe ciśnienia. Więcej na ten temat przeczytacie w artykule na stronie 96, a przykładowe modele opon przeznaczonych do e-rowerów prezentujemy w artykule „rEwolucja przemysłowa” na stronie 94.

Amortyzowane wsporniki siodła

Rozwiązanie wydaje się optymalne, ale należy unikać tanich sztyc teleskopowych. Efekt ich działania jest mizerny, najczęściej wspornik zapada się pod ciężarem użytkownika i w czasie jazdy ugina się tylko pod wpływem silnych wstrząsów, zupełnie ignorując wszystkie mniejsze. Dodatkowo wadą tego typu konstrukcji jest luz osiowy, który często występuje już od nowości i szybko powiększa się w trakcie użytkowania. Dlatego zdecydowanie lepszymi są sztyce z mechanizmem pantografowym, w których siodło pod naciskiem jadącego wykonuje jednocześnie ruch w dół oraz do tyłu. Taki mechanizm jest czuły nawet na mniejsze nierówności, a zarazem nie buja się przy pedałowaniu. Dodatkowo konstrukcja pantografów uniemożliwia powstawanie luzu osiowego. Jedyną wadą tego typu wsporników jest spora wysokość ramion pantografu i trzeba się liczyć, że tego typu wspornik będzie wyższy od standardowego nawet o ok. 25 mm. Ten warunek może być trudny do spełnienia gdy wspornik trzeba mocno wsunąć w ramę. Warte polecenia są również wsporniki kompozytowe, których ugięcie opiera się wyłącznie na elastyczności materiału. Oferują mniejsze ugięcie, ale są bardzo lekkie, więc dobrze pasują do rowerów szosowych...