Totalny Meksyk, czyli starsi panowie na elektrykach

Wziąłem głęboki oddech. „To Anglik” – tłumaczę sobie, „oni inaczej wszystko interpretują. Pogadaj z nim na spokojnie. Wytłumacz mu”. Zaczynam jeszcze raz. Mówię, że będzie dobrze i pożyczymy sobie baterię od jednego z 22 mln mieszkańców miasta Meksyk. Coś w środku mnie chce mu tłumaczyć, ile musiałem kombinować, żeby w ogóle przetransportować baterie do Meksyku, że to były miesiące pracy z ludźmi z Shimano i godziny wymyślania sposobów „oszukania” linii lotniczych, ale wiem, że to nie ma sensu. Ma po prostu zabukować ponownie lot i być tu natychmiast, bo inaczej mnie rozerwie! W końcu przylatuje. Bez roweru! Chyba się uwziął, żeby zniszczyć wszystkie moje misterne plany.
Tym razem jednak to nie Rob zawalił i jestem skłonny podjąć ostatnią próbę walki o nasze wspólne jeżdżenie. Drugiego dnia mamy w planach wjazd na potężny wulkan o wysokości ponad 4,5 tys. m i czuję, że bez Roba to nie będzie to. Po kilku telefonach do jego sponsorów, by upewnić się, że nie będą mieli nic przeciwko temu, by jeździł na pożyczonym rowerze innej marki, udaje nam się uratować ten dzień. 
Ale więcej o tym później, pozwólcie, że zacznę wszystko od początku.
 

 

Miejska dżungla

Po tym, jak bujałem się po najbardziej odległych zakątkach świata podczas moich wczesnych wypraw w latach 90. XX w., ostatnio odkrywam przyjemność w eksploracji wielkich miast i ich naturalnego otoczenia. Miasto Meksyk spełnia wszystkie kryteria idealnego miejsca na przygodę na rowerze elektrycznym; ta wysoko położona metropolia ma niesamowitą historię, architekturę i kulturę. W dodatku otoczona jest wulkanami, sporo tu bike parków i... tajemniczych piramid. To również miasto kontrastów, dzika natura miesza się tu z miejską dżunglą, bogactwo i bieda tworzą wrzący tygiel, a ponad 4 mln 
ludzi mieszka tu w slumsach. Marzyłem o tym miejscu od dawna. Ale jeśli ktoś myśli, że łatwo jest zaplanować 5-dniowe „zwiedzanie”, które obejmie wszystkie najważniejsze punkty, miejsca, zabytki i najlepsze trasy – niech pomyśli jeszcze raz. Mnie zajęło to rok! Z użyciem wszechwiedzącego internetu i pomocą lokalnych przewodników i riderów.
 

 

 

Ekipa

Początkowo w głowie mam same pytania i żadnej odpowiedzi: gdzie jeździć i którędy. Snucie się na drogich rowerach, obwieszonym drogimi aparatami i innym szpejem w niektórych rejonach Mexico City nie jest bowiem ani mądre, ani bezpieczne. Naszym przewodnikiem, serwisantem i częścią zespołu zostaje Mau de Avila, który pomagał mi również w planowaniu, logistyce i wyborze lokalizacji. On i jego bracia prowadzą firmę o nazwie DABCO, oferują usługi trenerskie i przejażdżki z przewodnikiem, budują trasy, a jako że są mocno zaangażowani w meksykańską scenę MTB, mieli także udział w tworzeniu najpopularniejszego meksykańskiego bike parku, Desiertos de los Leones. Naszą drużynę uzupełniają mój kamerzysta Cedric Tassan i moja żona Carmen Rey jako fotograf, oboje oczywiście na elektrykach.
 

Esencja

Ostatecznie udaje nam się wyodrębnić mieszankę najlepszych miejscówek i pierwszy miejski etap naszej wyprawy rozpoczynamy na przedmieściach Santa Fe w bardzo biednej dzielnicy, skąd szybko dajemy nura między błyszczące wieżowce i wymyślne budynki. Kontrast jest widoczny wszędzie: rezydencje obok ruder. Poznajemy pierwszy smak meksykańskich korków, gdyż wbijamy w miasto w porannych godzinach szczytu, usiłując dostać się do centrum przez dzielnice Lomas, Chapultepec, Roma, Centro, Zócalo czy Polanco – które zresztą zwane jest meksykańskim Beverly Hills. Tego dnia pokonujemy sporo kilometrów, trafiając nawet na fragmenty niezłych singli, które rozciągają się pomiędzy poszczególnymi dzielnicami. Dajemy się też ponieść zmysłom i kupujemy na ulicy tacos z prowadzonego przez sympatyczne małżeństwo prowizorycznego straganu – pachnie obłędnie, wygląda apetycznie – raz się żyje! Było warto!
Tego dnia naszym celem jest Templo Mayor – pierwotnie najważniejsza świątynia Azteków. Trudno czasem uwierzyć, że obszar Mexico City był kiedyś jeziorem, które powoli osuszano, aby umożliwić rozbudowę miasta. Za czasów Azteków miasto znajdowało się na kilku zamieszkałych wysepkach, ale sporo świątyń i piramid istniało tutaj znacznie wcześniej, zanim przybyli tu Aztekowie, a później Hernán Cortés ze swoimi konkwistadorami.
Mam tu ze sobą mojego GT eForce – idealną zabawkę do zwiedzania takiego miasta. W plecaku wożę kabel z ładowarką na wypadek, gdyby trzeba było podładować baterię albo gdybyśmy dali się skusić na dłuższą, niż przewidywaliśmy, wycieczkę. Już pierwszego dnia sporo takich pokus w postaci ciekawych terenowych elementów pojaw...